قوانین پنجره دوجداره در ضوابط ساخت و ساز شهرداری
از اصلی ترین موارد مورد توجه در شهرسازی ایرانی، معماری فضای دارای حریم و حفظ حریم خصوصی است. اما برای اجرای این قوانین، از چه ضوابطی باید پیروی کرد...
یکی از اقدامات قوانین کشوری در راستای حفظ حریم خصوصی، موضوع پنجره های مزاحمی است که به منزل، حیاط و یا حریم دیگری باز می شود. منظور از پنجره های مزاحم، درب و پنجره هایی است که به محل زندگی شما کاملا دید دارد و با وجود داشتن پنجره مزاحم، حریم خصوصی شما از بین می رود.
استاندارد های پنجره دوجداره در قوانین ساخت وساز و ضوابط شهرداری
مبحث 4 و مبحث ۱۹ مقررات ملی ساختمان
در حال حاضر اجرای مبحث 19 مقررات ملی ساختمان برای تمامی ساختمان های دولتی، بخش خصوصی واقع در تهران و شهرهای تابع الزامی است. این مبحث در مورد عایق بندی فضاها و راه های ارتباطی محیط داخلی و خارجی ساختمان است تا مصرف بهینه انرژی صورت گیرد. موارد اجباری موجود در مبحث 19 مقررات ملی ساختمان را در قسمت زیر بیان می کنیم:
+ عایق کاری دیوار های خارجی ساختمان (دیوارهای مرتبط با محیط بیرون) ودیوار فضاهایی که از نظر دمایی کنترل نمی شود مانند پیلوت الزامی است .
+ رعایت استاندارد نصب پنجره های دوجداره با قابهای فلزی ، ترمال بریک و یو پی وی سی Upvc
+ عایق کاری کانالهای هوا، لوله های تاسیسات و سیستم های تولید آب گرم
+ نصب سیستم های کنترل کننده موضعی نظیر شیرهای ترموستاتیک بر روی رادیاتور
+ نصب سیستم های کنترل مرکزی هوشمند و مجهز به سنسور اندازگیری دمای هوای محیط
+ فاصله پنجره ها از زیر سقف تمام شده حداقل ۲۰ سانتیمتر در نظر گرفته شود.
+ در فضاهایی که تامین نور بصورت طبیعی می باشد مانند راه پله ها، حداقل سطح شیشه باید ۹/۰ مترمربع به ازای هر طبقه باشد.
+ در فضاهای اقامتی، سطح شیشه الزامی حداقل باید یک هشتم سطح کف باشد، مگر آنکه پنجره ها تنها در یک دیوار تعبیه شده باشد و فاصله آن با دیوار مقابل بیش از ۵/۴ متر باشد که در اینصورت یک هفتم سطح کف ، الزامی خواهد بود.
+ در فضاهای اقامتی در صورتی که لبه بالای پنجره ها (غیر از نورگیر سقف شیبدار) در ارتفاع زیر ۱۰/۲ متر قرار گرفته باشد، سطح الزامی شیشه شفاف یک ششم سطح کف است; مگر آنکه کلیه دریچه ها نیز در یک دیوار تعبیه شده باشد و فاصله آن از دیوار مقابل بیش از ۵/۴ متر باشد، دراینصورت سطح الزامی شیشه ، یک پنجم کف است.
موقعیت پنجره ها در قوانین ساختمانی و صدور پروانه ساختمان
قوانین ذکر شده برای رعایت حریم شخصی ساختمان های مجاور در نظر گرفته شده است:
• در هیچ یک از سطوح خارجی بنا نمیتوان پنجره یا هواگیر مشرف به مالکیت مجاور احداث نمود، مگر اینکه از حد مالکیت مجاور حداقل دو متر عقب نشینی صورت گرفته باشد.
در این حالت پنجره ها بایستی تا ارتفاع ۷۵/۱ متر از کف مربوطه به صورت غیر بازشو بوده و بیرون آنها غیر قابل رؤیت باشد (با استفاده از شیشه مات و مصالح مشابه)
*معمولا احداث این پنجره ها، نظارت و دیدی نسبت به منزل مجاور یا روبرو ندارد، بنابراین دیگر بحث بر هم زدن آسایش همسایگان بیمعنی است.
• در مجتمعهای مسکونی در مواردی که اطاق های دو واحد مسکونی مستقل از یک حیاط خلوت نور میگیرند، فاصله پنجره های مقابل هم نبایستی کمتر از ۴ متر باشد و تا ارتفاع ۷۵/۱ متری از کف بایستی به صورت غیر بازشو و غیرشفاف باشد.
• نورگیری بناهای مختلف ازگذرها، پارکها و میادین عمومی بلامانع است.
• لازم است که کلیه بازشوها، تراس ها و بالکن های بناهای همجوار گذرهای شرقی ـ غربی با عرض کمتر از ۲۴ متر و در گذرهای شمالی ـ جنوبی با عرض کمتر از ۲۰ متر با استفاده از مصالح غیرشفاف مانند شیشه مات تا ارتفاع ۷۵/۱ از کف مربوطه پوشیده شوند.
• درصورتیکه فاصله بین دو پنجره مشرف به یکدیگر بیش از ۳۵ مترباشد و در قطعات مالکیت همجوار رعایت محدودیت ارتفاع پنجره فوق الذکر الزامی نیست.
• در معابر شرقی ـ غربی با عرض ۲۴ متر و بیشتر و معابر شمالی ـ جنوبی با عرض۲۰ متر و بیشتر نصب پنجره بازشو از ارتفاع ۸۵/۰ متری بهبالا و همچنین بالکن یا تراس یا جان پناه در ارتفاع معمول بلامانع است.